MESA DE BAR

-¿Qué festexamos?

-Que meu noivo deixoume!

-Non é para tanto muller, algún día tería que pasar.

-¿Como dis?

-Non me malinterpretes, só quería dicir que esas cousas pasan. Nada é eterno e menos o amor

-A ti o romanticismo dache alerxia, non?

-So trato de ser realista, non me gosta facerme moitas ilusións para non decepcionarme.

-Pero hai veces que tes que arriscar para conseguires o que queres, e a ti gostache o risco.

-Si, pero o risco medido. Non me gosta saltar ó vacío sen rede.

-E logo dis que non che gosta a xente calculadora, ti es así, non das puntada sen fío.

-O que non me gosta é correr riscos innecesarios, pero eu non planifico o meu futuro.

-E que mais ten. O que che quero dicir é que cada vez te asemellas á xente que non te gostaba.

-Non sei, a vida faite cambiar, inda que parece que sempre rematamos cometendo os mesmos erros.

-E os homes mais que as mulleres.

-¿E ti o querías moito?

-Mira que es cabrón.

-¿Non volveches chamalo?

-Non me estrana que esteas sen noiva, eres un tocacollóns.

-Mira que te pos guapa cando queres!

-¿Ti xa o sabías verdade?. Que feo te pos cando queres rir. Mal bicho.

-Muller, que importancia ten que xa o soubera. Eu so trato de quitarlle ferro ó asunto.

-Pero sego pensando que eres un cabronazo.

-E eu que deberías cortarte o pelo.

-El odiábate. Non te podía mirar diante.

-Otro maís de tantos. A min sempre me pareceu algo quedo, como se lle faltase un pouco.

-A ti é doado notarcho, non sabes disimular.

-Non merece a pena, o mellor é ser transparente, se algo non che gosta non hai porque por boa cara

-Convídame a un ron.

-Só se me contas como o chamabas na cama.

-Vaite a merda!.Jajaja

-Con cola non churri?