A Frase Solta

   Levo un par de ideas tentando sacar unha historia dunha frase que escoitei fai unha semana, fíxome gracia a frase, non sei por que pero duxen velaí un comentario con miga. Onde a escoitei é o de menos, nun sitio calquera preto dun pobo con río digamos, o esceario era: dous mozos falando do que fan fora do traballo, de lecer digamos pois, sobor de todo dos fins de semana e maís en concreto das noites dos domingos polo que poiden apercibir. A frase en concreto foi: "Os portugueses séntanlle moi ben os cornos"; seino, non é unha frase fraciosa, nin ocurrente, pero a min pareceume unha boa ocurrencia, unha boa saida nun diálogo atascado, inda que diálogo diálogo non era moito. A ver o contexto da frase era algo así coma un bar, un bar ou pub, non sei ben o que, nunha estrada entre duas vilas, na típica estrada entre dúas vilas no sur da provincia, non moi lonxe da fronteira co país veciño, inda que esto non sei moi ben se pode ser influinte na causa da frase en cuestión. Pois o bar ou o pub parece que era un deses bares/pubs onde hai duas ou tres camareiras novas, case que sempre extranxeiras e que soen estar de ben ver supoño, vamos digo eu, un deses sitios que non é un prostíbulo pero pasan pola barra del. Eses sitios soen ser frecuentados por mozos novos, mozos das vilas veciñas ou de maís lonxe, que acuden ó reclamo das camareiras, vamos digo eu que alí haberá algo de todo, ó que vai ver, o que mira e non se atreve a falarlle, o que lles fala as mozas para fachendearse cos seus amigos que non son quen, o que vai tentar facer algo maís que falar, e o que vai pensando en foder sen comprender que iso non é un prostíbulo, como dixen antes.

   Pois xa temos o esceario dos feitos, ata aquí chego ben para sacar a historia, pero agora cando teño que seguir..., imos ver como seguíu a historia, ou como eu percibín do que escoitei que pasou alí. O tema era que un dos rapaces que fora alí, ou un dos que ía con él, penso que foi así, púxose a falar cunha das mozas, que era nova alí, xa se sabe que a novidade sempre chama maís, inda que esteamos en rebaixas, e falando con ela e tentando que fixera algo maís que porlle os cubatas, poruqe neses sitios débense beber cubatas, e de ron ou de xinebra, cubatas con coca-cola, si, en vaso gordo e con dous xeos, así o imaxino eu, pois o mozo parece que quería ligar con a moza nova, ou non ligar se non votarlle un polvo, para que andar con voltas nun sitio deses, que xa se sabe a esas góstalle a todas, non?, ou iso tamén me parece que entendín na conversa. Pois o mozo apretando forte, tirando do repertorio e con un par de cubatas entra a matar e parece que ela sen perder nunca o soriso, imprescindible ó estar de cara ó público e no trato co cliente, dille que ten un noivo, un noivo portugués, ó que o mozo dos dous cubatas de ron con coca-cola respostoulle automáticamente e sen pestanexar: "ós portuguesés séntanlle moi ben os cornos", e neste punto si que quedo sen saber como tirar, a conversa pode derivar para calquer lado, o conto pode acabar ben ou mal, nun coche no asento de atrás, nunha discoteca de domingo, pode rematar ahí, ...., ata pode rematar cun portugués asasino, pero debo seguir pensando como porlle remate a historia porque a conversa que escoitei o outro día quedouse ahí, ou polo menos para min, quedei tan engaiolado coa frase que non quesen escoitar mais. Penso que será mellor que o portugués non apareza, que teñen fama de mal xenio e pódese armar.